Bijna tien jaar geleden was John Green voor het eerst in Nederland. Ik werkte toen bij Lemniscaat en we hadden een mooie tour gepland langs pers, boekhandels en scholen. Zijn vrouw Sarah kwam mee en iemand had ons verteld dat hun trouwdag precies in die week viel. Hun first anniversary zouden ze in Amsterdam vieren.
We hadden een tafel voor twee gereserveerd bij restaurant Bloesem (inmiddels gesloten) en ik fietste er de dag van tevoren nog even langs. Om te vertellen dat er een aangestormd literair talent kwam eten. En om te vragen of ze John en Sarah wilden verrassen met een glas champagne om te proosten op hun trouwdag.
Behaagziek of attent?
Ik wilde in elk geval dat ze zich prettig voelden. Dat heb ik ook met auteurs die mij hun teksten toevertrouwen. Dat is niet niks – zeker niet bij hoogpersoonlijke verhalen – en ik wil daar zorgvuldig mee omgaan. In ruil voor hun vertrouwen ben ik betrokken. Bij de tekst, en een beetje bij de mens erachter.
Dat contact, dat onderlinge vertrouwen, vind ik het mooiste aan mijn vak. Dan doe je het samen. En kom je het verst. Ik geloof in attent zijn, over en weer. Voor mij is dat waardevol. Ik hoop voor mijn auteurs ook.
Bij John is Bloesem in elk geval blijven hangen: het speelde een rol in The Fault in Our Stars.
