Mijn broer en ik klommen achter in de grote, gele Volvo. Bij het station aangekomen zei ze dat ik beter in de warme auto kon blijven. Ik moest nog beter worden. We kregen nog een dikke knuffel en een berg kusjes. ‘Dag lieverds, een hele fijne week, ik ben er over zeven nachtjes slapen weer!’
Zo scheidden zich onze wegen. Mama liep het donker in en wij gingen met zijn drieën terug naar het grote huis. In Hannover stapte ze over op de trein naar Kopenhagen. Na zeven nachtjes slapen was ze niet terug. Ze kwam nooit meer terug.
Als Sophie vijf jaar oud is, verlaat haar moeder het gezin. Als Sophie op haar veertigste een burn-out krijgt, besluit ze het contact met haar moeder te herstellen. Pijnlijke en hoopvolle nieuwe inzichten over vroeger komen aan het licht; het zijn de puzzelstukken die Sophie in staat stellen haar verleden en zichzelf te accepteren.
Van verhaal tot boek
Soms komen er zulke bijzondere verhalen op mijn pad. Een jaar of twee geleden belde Sophie, dat ze bezig was met haar boek en of ik haar wilde begeleiden. Hartverscheurend, haar verhaal. Zo’n klein meisje dat moest zien te dealen met zoiets groots. Dat zich een weg door haar leven buffelde, door haar verleden werd ingehaald en zo dapper was om zichzelf en haar verleden in te duiken. We zagen de Hollywoodfilm al voor ons.
Maar schrijf het maar eens op, dat is een hele kunst. Een bewogen leven hebben en daar op een inspirerende manier mee omgaan is één ding, maar dat is nog niet meteen een goed boek.
Particulier & universeel
Zeker bij een verhaal over je eigen leven, ligt het gevaar op de loer dat het te particulier wordt. Te specifiek over jou gaat waardoor het een lezer wat minder aanspreekt. Dan is het de kunst om afstand te nemen tot je verhaal maar doe dat maar eens als je er zelf middenin zit.
Het mooie was dat Sophie door haar eigen proces – en nu ook haar werk – gespecialiseerd is geraakt in hoe je brein wordt geprogrammeerd door ervaringen uit je vroege jeugd. Je kunt de grootste ellende aan doordat je overlevingsstrategieën ontwikkelt. Je verzint een soort eigen werkelijkheid en dat programma gaat op repeat.
‘Ik realiseerde me vooral: dat ik die dingen in mijn jeugd heb meegemaakt is al erg genoeg, maar dat ik als volwassene nog steeds in dat oude verhaal leef, dát is pas echt tragisch.’
Hierin ligt het universele van het boek want dit geldt voor zovelen. Uiteraard is niet ieders moeder weggegaan toen hij of zij vijf jaar oud was, maar we hebben wél allemaal een verhaal – én de veerkracht om pijnlijke ervaringen uit het verleden te boven te komen. Door boven haar eigen verhaal uit te stijgen, vond Sophie een mooie mix van particulier en universeel.
Boekpresentatie op slippers
Zo mooi en leerzaam om een heel eind samen op te trekken. Gaandeweg vond Sophie op eigen kracht een literair agent (Schönbach) en een uitgever (Ambo Anthos). En nu is het, na meters schrijven en herschrijven en een hoop zorgvuldige aandacht van de uitgeverij, een boek geworden!
Gister werd het online gepresenteerd, vanuit boekhandel Paagman, met 100 man online publiek. Sophie kreeg het eerste exemplaar digitaal aangeboden van haar geweldige redacteur-vanuit-huis Erik de Bruin, voor wie dit de eerste boekpresentatie op slippers was.
Ook ik zat thuis achter mijn scherm, op slippers, apetrots te wezen.
Benieuwd naar Moederziel? Neem hier alvast een kijkje. Aanschaffen? Doe dat vooral bij je lokale boekhandel.
